അരുണരശ്മികൾ മങ്ങി മറഞ്ഞുപോ-
യിരുളിലാണ്ടിടുമിക്ഷിതി സത്വരം;
ത്വരയോടിദ്ധരയൊക്കെയുമോടി നാം
തിരുവചസ്സുകളോതിടണം സദാ!


അരുമനാഥനൊരുക്കിയ മോചനം
അനുഭവിച്ചറിയാത്തവരേവരും
നരകകൂപമതിൽ മുഴുകാലവും
ദുരിതമാർന്നു വസിച്ചിടു മോർക്കണം.


ദ്രുതവിളംബര കാഹളമോതിവി-
ദ്രുതമുണർത്തുക മർത്യരെ നാം സദാ!
അതിമഹത്തരഗീരുകളാർക്കുമേ-
യുയിരുനൽകിടുമുന്നത മോദവും.


പെരിയയാതനയേറ്റ വിശുദ്ധരാം
തിരുജനങ്ങലൊഴുക്കിയ ചോരയിൽ
കുതിരുമുത്തമ വിത്തുകൾ നിത്യവും
കതിർനിറച്ചു ഫലം തരികില്ലയോ?


എരിയുമഗ്നിയിലേക്കെറിയുന്നതാം
അരികളോടുമുരച്ചതു രക്ഷയിൻ
തിരുവചസ്സുകളാനതിനാൽ വയം
പരമമാതൃക പിന്തുടരാം മുദാ!


സമയമില്ലൊരുവന്നു മിഹത്തിലെ
സ്സമമകന്ന ദുരിതാദുരിതത്തിനാൽ;
ധരണിയിൽ സുവിശേഷമുരച്ചിടാൻ
അരുമയോടെ ഗമിക്കുക നാം സദാ.

(വൃത്തം: ദ്രുതവിളംബിതം)